Uznanie za obywatela polskiego
Cudzoziemiec może nabyć obywatelstwo polskie w drodze decyzji administracyjnej. Aby zostać uznanym za obywatela polskiego, cudzoziemiec powinien przebywać na terytorium RP odpowiednio długi czas na podstawie odpowiednich zezwoleń.
Zgodnie z ustawą o obywatelstwie polskim za obywatel polskiego uznaje się:
- 1. Cudzoziemca, który przebywa na terytorium RP nieprzerwanie* co najmniej 3 lata na podstawie zezwolenia na osiedlenie się lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich lub prawa stałego pobytu.
- 2. Cudzoziemca , który przebywa na terytorium RP nieprzerwanie przez co najmniej 2 lata na podstawie zezwolenia na osiedlenie się lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich lub prawa stałego pobytu, który:
a. Pozostaje nieprzerwanie co najmniej 2 lata w związku małżeńskim w obywatelem RP;
b. nie posiada żadnego obywatelstwa.
- 3. Przebywa na terytorium RP na podstawie zezwolenia na osiedlenie się ,które uzyskał w związku z posiadaniem statusu uchodźcy nadanego w Rzeczpospolitej Polskiej.
- 4. małoletniego cudzoziemca, którego jedno z rodziców jest obywatelem polskim, przebywającego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na osiedlenie się, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich lub prawa stałego pobytu, a drugie z rodziców nieposiadające obywatelstwa polskiego wyraziło zgodę na to uznanie;
- 5. małoletniego cudzoziemca, którego co najmniej jednemu z rodziców zostało przywrócone obywatelstwo polskie, jeżeli małoletni przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na osiedlenie się, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich lub prawa stałego pobytu, a drugie z rodziców nieposiadające obywatelstwa polskiego wyraziło zgodę na to uznanie;
- 6. cudzoziemca przebywającego nieprzerwanie i legalnie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej co najmniej od 10 lat, który spełnia łącznie następujące warunki:
a. posiada zezwolenie na osiedlenie się, zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich lub prawo stałego pobytu,
b. posiada w Rzeczypospolitej Polskiej stabilne i regularne źródło dochodu oraz tytuł prawny do zajmowania lokalu mieszkalnego;
- 7. cudzoziemca przebywającego nieprzerwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej co najmniej od 2 lat na podstawie zezwolenia na osiedlenie się, które uzyskał w związku z polskim pochodzeniem.
Ponadto cudzoziemiec(z wyłączeniem cudzoziemca z pkt.4 i 5) powinien posiadać poświadczoną znajomość języka polskiego.